Çocuğuyla ilişkinin nasıl onarılacağı görüşü kaybetti

İçerik

• aşamaları
• Yöntem 1 Çocuğunuzla bir diyalog kurmak
• Yöntem 2 İlk bir konuşma yap
• Yöntem 3 Saygı ve sınırları belirlemek
• Yöntem 4 Çocuğunuzu olduğu gibi kabul edin

Oğlunuz veya yetişkin kızınızla kötü durumda olmak çok acı verici olabilir. Ancak, zaman ve özellikle sabır gerektirse bile bir ilişkiyi kurmanın mümkün olduğunu bilin. Bir ebeveyn olarak, ilişkiyi yeniden kuracak ilk eylemlerin sizden gelmesi gerektiğini kabul etmelisiniz. Anlaşmazlıkların kaynağında olduğunuzu düşünseniz de temasa geçmeye çalışan biri olmalısınız. Yetişkin çocuğunuzun ilişkiniz için belirlediği sınırlara uyun ve onları geri itmeye çalışmayın, sadece bazılarını kendiniz ayarlayın. Çocuğunuzu olduğu gibi kabul etmeyi öğrenin ve bağımsız bir insan olduğunu ve kendi seçimlerini yapabileceğini kabul edin.

aşamaları

Yöntem 1 Çocuğunuzla bir diyalog kurmak

1. 
   

   
   Neyin yanlış gittiği konusunda net olun. Çocuğunuzla tekrar bağlantı kurmayı denemeden önce, neden size kızdığını veya sinirlendiğini bilmek yardımcı olabilir. Doğrudan soruyu sorarak ya da durumun farkında olan başka bir kişiye sorarak bilgileri edinebilirsiniz. Kırılan kapları gerçekten düzeltmek istiyorsan önce sorunu çözmelisin.
   • Neyin yanlış gittiği hakkında bir fikriniz olduğunda, bir sonraki eylemlerinizi ve çocuğunuza aktarmak istediklerinizi düşünmek için zamanınız olacak.
   • Yetişkin çocuğunuza yaklaşın ve ona soruyu sorun. "Rene, şu anda benimle konuşmayı reddettiğini biliyorum ve sana zarar vermek için ne yaptığımı bilmek istiyorum. Lütfen bana söyler misiniz? Benimle konuşmak isteme hakkın var, ama lütfen bana bir tane gönder ya da bana cevap ver. Ne olduğunu bilmiyorsam sorunu çözemem. "
   • Bundan sonra ondan herhangi bir yanıt alamazsanız, başka bir aile üyesine ya da problemin farkında olabilecek ortak bir arkadaşa yaklaşabilirsiniz. Ona söyleyebilirsin, "Jacques, son zamanlarda kız kardeşinle konuştun mu? Artık konuşmuyor ve neler olduğunu bilemiyorum. Bir şey biliyor musun "
   • Sorunun nedenini bulmaya çalışmak ideal olsa bile, başarılı olamayacağınızı bilin. Bununla birlikte, bunun çocuğunuzla diyalogu yenileme arzusunda sizi engellemesine izin vermeyin.

2. 
   

   
   
   
   Biraz göz atın. Ayrılmayı açıklayabilecek nedenleri düşünmek için zaman ayırın. Geçmiş bir olaydan mı kaynaklandı? Hayatınızda bu mesafeye neden olan büyük bir değişiklik oldu mu (ailede ölüm, hatta bebeğin doğumu)? Belki bir süre çocuğunuzla iletişim kurmayı bile reddettiniz ve bugün, sizinle konuşmak istemediğini fark ettiniz.
   • Çok sayıda yetişkin çocuğun ebeveynlerinden ayrı olduklarını, çünkü boşandıklarını unutmayın. Parçalanmış bir evlilikten doğan insanlar, ebeveynlerinin çocuğun mutluluğu pahasına (boşanma herkesin yararına olsa bile) kişisel mutluluklarına öncelik verdiğini gördü. Çok sık, bu durumlarda, ebeveynler çocuklarının söylenenleri benimsediklerini anlamadan eski eşleri hakkında çok şey söylerler. Bu, yetişkin bir çocuğun ailesiyle olan ilişkilerinde ciddi olumsuz sonuçlar doğurabilir. Bu, esas olarak, ebeveynlerden birinin, eğer varsa, çocuğun eğitimine katılımı çok az olduğunda söz konusudur. Boşanmış bir çiftin yetişkinleri acı çekebilir çünkü ebeveynleri için bir öncelik olmadığını düşünüyorlar.

3. 
   

   
   
   
   Sorumluluk almak Yanlış bir şey yapsanız da yapmasanız da, ebeveynlerin genellikle çocuklarıyla uzlaşmaya yönelik ilk adımları atması gerekenler olduğunu bilmelisiniz. Durumun adaletsizliğinin ötesine bakın ve egonuzu bir kenara bırakın. Çocuğunuzla tekrar bağlantı kurmak istiyorsanız, ilk adımınızı atıp devam etmeye devam edeceğinizi bilin.
   • İster 14 ister 40 yaşında olsun, daima anne-babası tarafından sevildiğini ve değerlendiğini bilmek ister. İlişkiniz için savaşmaya hazır olduğunuzu göstermek, onu sevdiğinizi ve sizin için önemli olduğunu kanıtlamak için harika bir yoldur. Bunu aklınızdan çıkarmayın, eğer tüm uzlaşma çalışmalarının yalnızca size geri gelebileceğini düşünüyorsanız, haksızlık görünüyorsa.

4. 
   

   
   Çocuğunuzla iletişim kurun. Onunla sabah saatlerinde şahsen tanışmak isteseniz bile, telefonla, telefonla veya yazılı bir mektup gönderirseniz, onun için daha utanç verici olur. Aranızdaki mesafeyi sürdürme arzusuna saygı gösterin ve uygun gördüğü zaman cevaplama fırsatı verin. Kendine sabırlı göster ve cevaplaması için birkaç gün ver.
   • Telefonu aramadan önce söylemek istediklerinizi tekrarlayın. Ayrıca telesekreterde bir tane bırakmaya hazırlanın. Örneğin, "Thomas, yaşadıklarınızı tartışmak için buluşmamızı isterim. Bugünlerden biriyle benimle buluşmak ister misin? "
   • Bir e-posta gönder veya e. Şunu gibi yazabilirsiniz: "Şu an çok acı çektiğinizi anlıyorum ve inan bana, incindiğim için özür dilerim. Hazır olduğunuzda, umarım bu konuda konuşmak için benimle buluşmak istersiniz. Ne zaman müsait olacağınızı bana bildirin. Seni seviyorum ve özlüyorum "

5. 
   

   
   Bir mektup yaz. Çocuğunuz sizinle tanışmakta isteksiz olabilir. Bu durumda, bir mektubu açıklamaya da karar verebilirsiniz. Ona neden olduğunuz acı için bağışlama isteyin ve neden böyle hissettiğini anladığınızı kabul edin.
   • Bir mektup yazmak sizin için de terapötik olabilir. Bu, duygularınızı netleştirir ve duygularınızı düzenlemenize yardımcı olur. Buna ek olarak, kelimeleri bulmak ve istediğiniz şekilde kullanmak için gereken zamanı alabilir.
   • Hazır olduğu anda sizinle birebir görüşmesini isteyin. "Şu anda üzüldüğünün farkındayım, ama yakın bir gelecekte tüm bunlar hakkında görüşüp görüşebileceğimizi umuyorum. Test kapım hep açık. "

6. 
   

   
   Belirlediği sınırları kabul et. Yetişkin çocuğunuz sizinle iletişim kurmaya istekli olabilir, ancak sizi yüz yüze görmeye hazır olmayabilir (asla olmayabilir). Yalnızca sizinle iletişim kurmak veya sizinle telefonda konuşmak isteyebilir. Gelecekteki karşılaşmalar için hazır kalarak kendisini suçlu hissettirmekten kaçının.
   • Çocuğunuzla sadece iletişim kurarsanız, "Son birkaç gündür bu konuyu tartıştığımıza gerçekten sevindim. Umarım, birbirimizi şahsen görmek için rahat olacağımız bir seviyeye ulaşırız, ancak emin olabilirsiniz, size baskı yapmıyorum. "

Yöntem 2 İlk bir konuşma yap

1. 
   

   
   Bir toplantı düzenleyin. Yetişkin çocuğunuz sizinle şahsen konuşmaya hazırsa, öğle yemeği için halka açık bir yere gidin. Bir yemeği halka açık olarak paylaşmak iyi bir şey çünkü duygularınızı kontrol etme ihtimaliniz güçlü. Ayrıca raporlarınızı geliştirmenize yardımcı olabilir.
   • Mevcut olacak sadece iki kişi olduğunuzdan emin olun. Karınızı veya yanınızdakileri yanınıza almayın. Bu, oğlunuza, ona karşı mücadele ettiğiniz izlenimini verebilir.

2. 
   

   
   Çocuğunuza sohbeti yönlendirin. Savunmaya karşı koymadan veya sizi savunmadan endişelerini dikkatlice dinleyin. Ayrıca, sizden derhal bir özür almak için sizinle tanışmaya gelebilir. İstersen ona göster.
   • Toplantıya, yetişkin çocuğunuzdan, onları incittiğinizi anladığınızı ve her şeyin iyileştirildiğini hissettirdiğini bildirmek için özür dileyerek başlayarak başlamak iyi bir fikir olabilir. Özür diledikten sonra, hissettiği duygular hakkında size daha fazla bilgi vermesini isteyebilirsiniz.

3. 
   

   
   Çocuğunuzu, onu yargılamadan dinleyin. Paylaşmasanız bile görüşünün önemli olduğunu unutmayın. Bir kişi dinlendiğini hissettiğinde, anladığında ve kendi bakış açısına açık olduğunuzu hissettiğinde sukut oluşabilir.
   • Yargılamadan dinlemek veya savunmada kalmak, bir kişinin cevaplarında dürüst olmasına yardımcı olabilir. Duyduklarınız son derece incitici olabilir, ama çocuğunun kesinlikle duygularını serbest bırakmak için konuşması gerektiğini anlayın.
   • “Bunu hissettiğim için çok üzgünüm ve anlamak istiyorum” diyebilirsiniz. Daha fazlasını söyleyebilir misin "

4. 
   

   
   Sorumluluk payınızı alın Soruna bir şekilde veya başka bir şekilde katkıda bulunduğunuzu kabul etmeden, uzlaşma sürecinizde gelişmeyeceğinizi anlayın. Yetişkin çocuklar ebeveynlerinin eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmelerini ister. Yanlış olup olmadığını düşünüyorsan, bunu yapmaya hazır ol.
   • Oğlunuzun veya kızınızın neden sizin için üzgün olduğunu anlamıyorsanız bile, onun aşağı olduğunu itiraf edin. İşleminizi haklı çıkarmaya çalışmayın. Bunun yerine dinleyin ve acı çektiği için özür dilerim.
   • Çocuğunuzun davranışlarının kaynağını anlamaya çalışın. Empati göstermek, bir kişiyle aynı fikirde olduğun anlamına gelmez, sadece onun bakış açısıyla endişelendiğini kanıtlar. Çocuğunuzun vizyonunu anlamak, çatışmayı çözmede çok önemli bir adımdır.
   • "Çok büyüdüğünüzü biliyorum. Seni başarılı görmek istedim ama seninle hiç mutlu olmadığımı düşündüğünü anlıyorum. Bu asla niyetim olmadı ve hiç de doğru değil. Ancak, bunu düşünmenize yol açan benim davranış tarzım olduğunu fark ettim. "

5. 
   

   
   Duyguların hakkında konuşma. Ayrılma konusunda neler hissettiğinizi söylemekten kaçının. Her ne kadar adaletsiz gibi görünse de, yaşadığınız tüm hüzün ve acıları geri getirme zamanı değil çünkü çocuğunuzla iletişim kuramıyorsunuz. Duygularını yönetmek ve bazı şeyleri stoklamak için biraz alana ihtiyacı olduğunu kabul edin. Öfkenizi, kederi ve küskünlüğü göstermek, kendilerini suçlu hissettirmek istediğiniz duygulara yol açabilir. Sonunda, sizinle ilişkisinde yeni bir başlangıç ​​yapmaya daha az meyilli olabilir.
   • “Seninle konuşmayı başaramadım, ama biraz uzaya ihtiyacın olduğunu anladım. "
   • "Çok moralim bozuk olduğu için beni aramadın" ya da "Senden haber alamamanın ne kadar zor olduğunu biliyor musun? "

6. 
   

   
   Mazeret verin. Gerçek bir özür dilediğiniz zaman, neyi yanlış yaptığınızı açıkça belirtmelisiniz (böylece muhabiriniz anladığınızı bilir), pişmanlık duymalısınız ve belirli bir şekilde değişiklik yapmayı önerin. Oğlunuz veya kızınız için samimi bir özür dileyin. Kullanacağınız kelimeler, onu yanlış yaptığınızı kabul ettiğinizi göstermelidir. Unutma, doğru olanı yaptığını hissettiğin zaman bile, kendini affetmelisin. Şu anda, enerjilerin, kimin doğru ya da yanlış olduğuna değil, çocuğunuzun hissettiği acıyı hafifletmenin bir yolunu bulmaya odaklanması gerekir.
   • "Tina, çok üzüldüğüm için gerçekten üzgünüm. Alkolik olduğum süre zarfında tüm renkleri gördüğünüzü biliyorum. Çocukluğunuzda çok fazla hata yapmak istiyorum. Benden mesafeni korumak istediğini biliyorum, ama umarım bunun üstesinden geleceğiz. "
   • Özür dilerken davranışınızı haklı çıkarmaya çalışmayın, haklı çıkarmak için iyi bir nedeniniz olduğunu düşünüyor olsanız bile. Örneğin, "Üzgünüm beş yıl önce tokatlandım, ama benimle küstahça konuştuğun için yaptım" mazereti değil. Aksine, bu cümle muhataplarınızı sadece savunma konumuna getirecektir.
   • Unutmayın, gerçek ve etkili bir özür dilemenin, eylemleriniz için affetmek istemek ve başkalarının davranışlarına odaklanmak demek değildir. Örneğin, "Bu şekilde davranarak incindiğim için özür dilerim" gerçek bir bahane. Dezavantajları olan, "Acıdıysanız özür dilerim" bir değil. Bağışlama sorarken "if" kelimesini asla kullanmayın.

7. 
   

   
   Aile terapisini düşünün. Yetişkin çocuğunuz bunu kabul ederse, duygularınızı nitelikli bir profesyonelin varlığında görüşmek için aile terapisini birlikte denemek isteyebilirsiniz. Bir evlilik ve aile terapisti, aile üyelerini kalıtsal işlevsiz davranışları belirlemeye ve bir soruna kendi çözümlerini geliştirmelerine yardımcı olacaktır. Aile terapisi ayrıca aile üyelerinin birbirleriyle paylaştığı bağları tanımaya ve iyileştirmeye yardımcı olur.
   • Aile terapisi genellikle kısa sürelidir ve ailedeki belirli bir soruna odaklanır. Çocuğunuz ya da siz, ayrı ayrı endişelerinize odaklanabilmeniz için ayrı ayrı bir terapiste danışmanız teşvik edilebilir.
   • Bir evlilik ve aile terapisti bulmak için aile hekiminizden tavsiye almasını isteyebilirsiniz. Ayrıca, topluluk kaynak merkezinize veya Sağlık Bakanlığı’nın yerel bir bağlantısına danışın. Ayrıca yakınınızdaki bir terapist için interneti arayabilirsiniz.

Yöntem 3 Saygı ve sınırları belirlemek

1. 
   

   
   Yavaş yavaş başla. Bir ilişkide geri dönme dürtüsüne diren. Çoğu durumda, bir gecede kopuk bir ilişki kurmak imkansızdır. Uyuşmazlığın temel nedeninin önemsiz veya ciddi olmasına bağlı olarak, ilişkinizin normale dönmesi haftalar, aylar veya hatta yıllar alabilir. Normal kelimenizi tanımlamanızı da gözden geçirmeniz gerekebilir.
   • İkiniz de her zaman duygularınızın stokunu çekerken, ayrılıkla ilgili birkaç zorlu sohbet yapmanız gerektiğini unutmayın. Tek bir konuşmadan hemen sonra her şeyin olduğu gibi olma olasılığı çok düşük.
   • Yavaş yavaş temasların sıklığını artırın. Çocuğunuzla ilk elden halka açık yerlerde tanışın. Hazır ve gitmeye istekli görünmüyorsanız, doğum günü partileri gibi kalabalık aile etkinliklerinden uzak durmayın.
   • “Noel'de bize katılmanız büyük bir zevktir” diyebilirsiniz, ama istemiyorsanız mükemmel anlıyorum. Gelmek istemiyorsan, hiç kızgınlık duymayacağım. Vaktinizi ayırmanız gerektiğinin farkındayım. "

2. 
   

   
   Çocuğunuzun bir yetişkin olduğunu kabul edin. O şimdi kendi kararlarını verebilen yetişkin bir kişi. Seçimlerinden bazılarına katılmıyor olabilirsiniz, ancak bağımsızlığından zevk almasına ve kendi hayatını yaşamasına izin vermelisiniz. Belki de hayatına müdahale etmek, kendinden kendinden uzaklaşmasına neden oldu.
   • İstenmeyen tavsiyelerde bulunmayın. Çocuğunuzun hayatındaki şeyleri düzeltmek için dürtüsüne diren ve kendi hatalarını yapmasına izin ver.

3. 
   

   
   Eğitim önerileri vermekten kaçının. Ebeveynler, üçüncü bir kişinin eğitim tavsiyesiyle kolayca üzülebilir, ancak iyi niyetli olmaları istenebilir. Size sorulmamışsa fikrinizi vermekten kaçının. Çocuklarını çoktan büyüttün, yeni nesle aynı şeyi yapma şansını verdin.
   • Çocuğunuza, ebeveynlerinin değerlerine ve isteklerine saygı duyacağınızı ve bunlara uyacağınızı bildirin. Örneğin, torunlarınız günde yalnızca bir saat TV almaya hak kazanırlarsa, ebeveynlerine evde de bu kurala saygı duyacağınızı veya bu kurala uyulup uyulmayacağını önceden soracağınızı söyleyin.

4. 
   

   
   Kendiniz için tavsiye isteyin. Bir çocukla karmaşık bir ilişkiyi yönetmek hem stresli hem de acı verici olabilir. Duygularınızı yönetmenize ve etkili iletişim ve başa çıkma stratejileri uygulamanıza yardımcı olmak için nitelikli bir zihinsel sağlık uzmanına danışmanız yararlı olabilir.
   • Aile meseleleri için uzman bir terapist bulmayı yararlı bulabilirsiniz. Bununla birlikte, çocuğunuzun ve bir danışman huzurunda problemlerinizi çözmeniz için kişisel terapistinizin sizi başka bir meslektaşınıza yönlendirebileceğini unutmayın. Bu, ikincisinin objektif kalmasını sağlayacaktır.
   • Ayrıca çevrimiçi destek grupları forumlarında yardım bulabilirsiniz. Bu platformlarda, aynı problemleri olan başka insanları da bulabileceksiniz. Böylece problemlerinizi tartışabilir ve başarılarınızla ilgili hikayelerinizi paylaşabilirsiniz.

5. 
   

   
   Israrcı ol, ama istilacı değil. Erkek veya kız arkadaşınız, aranızdaki iletişimi yeniden kurma çabalarınıza cevap vermezse, denemeye devam edin. Onu düşündüğünü ve sohbet etmek istediğini bildirmek için ona kartlar, kartlar gönder veya telesekretere mesaj bırak.
   • Bununla birlikte, kişiye bir miktar yer verdiğinizden ve mahremiyetine ve aranızdaki belirli bir mesafeyi sürdürme ihtiyacına saygı duyduğunuzdan emin olun. Çocuğunuza en fazla haftada bir kez başvurun ve müdahaleci olduğunu fark ederseniz bu sıklığı azaltmaktan çekinmeyin. Bununla birlikte, daima iletişimde kalmaya çalışın.
   • Kendinizi şu terimlerle ifade edebilirsiniz: "Merhaba Marie, merhaba demek istedim ve seni düşündüğümü bilmeni istedim. Umarım iyisindir. Seni özlüyorum Biliyorsun, sohbet etmek için istediğin zaman bana gelebilirsin. Seni seviyorum "
   • Onu ziyaret etmeye çalışma. Belirlenen sınırları not edin ve çok müdahaleci olmayan bir temas yoluna bağlı kalın.

6. 
   

   
   Gerekirse bırakın. Yetişkin çocuğunuz, onunla temasa geçmek için daha az müdahaleci girişimlerinizin bile sınırları aşmanın ve çok fazla şey yapmanın bir yolu olduğunu düşünebilir. Davranışlarınızdan özür dilemiş ve onaylamış olsanız bile, sizinle hala uğraşmak istemeyebilir. Bu durumda, kendi akıl sağlığınıza bir neden koymanız ve bu ilişkiden bir adım geriye gitmeniz en iyisidir.
   • Topu çocuğunuzun kampına koyun. Ona bir kelime gönderin veya şöyle bir şey söyleyerek bir ses bırakın: "Pierre, sizinle iletişim kurmayı bırakmak istediğinizi anlıyorum. Beni şok etse bile, isteğinize saygı duyuyorum ve bundan sonra sizinle iletişim kurmayacağım. Benimle tekrar temasa geçmek istersen orada olacağım, ama dileğine saygı duyacağım ve seninle tekrar iletişime geçmeyeceğim. Seni seviyorum "
   • Madde bağımlılığı, zihinsel hastalık veya çocuğunuzun evlenmesinde sağlıksız bir ilişki olduğunda veya romantik ilişkilerde uzlaşmanın zor olabileceğinin farkında olun (örneğin, çocuğunuz kendisine hakim bir kadınla evlidir). Aranızdaki kaygı sadece bu sorunların sonuçları olabilir, fakat bu temel sorunları çözene kadar hiçbir şey yapamayabilirsiniz.
   • Tüm temas biçimlerini durdurmanız gerekirse, rahatsızlığınızı yönetmenize yardımcı olacak bir terapist bulmayı düşünün. Bu, zor bir sınavdır ve fazladan yardıma ihtiyacınız olabilir.

Yöntem 4 Çocuğunuzu olduğu gibi kabul edin

1. 
   

   
   Çocuğunuzun farklı olduğunu kabul edin. Hayatı farklı gördüğünü itiraf et. Aynı evde yaşayabilir ve günü birlikte geçirebilirsiniz, ancak bir durum algısı bir kişiden diğerine her zaman farklı olabilir. Yetişkin çocuğunuzun hafızasının veya bakış açısının sizinki kadar geçerli olduğunu kabul edin.
   • Bir kişinin bir duruma bakış açısı yaşına, dinamiğine veya ilişkilerin sıkılığına bağlı olarak tamamen farklı olabilir. Örneğin, başka bir şehre taşınmak sizin için iyi olmuş olabilir, ancak çocuklarınız sizinle birlikte gelmekten başka çareleri kalmadığı için bunu yapmakta zorlanabilirler.
   • Farklı gerçeklikler aile hayatının ayrılmaz bir parçasıdır. Mesela, çocukken, ailen kesinlikle seni müzeye götürdü. Bugünün anılarında güzel sergiler ve ilginç bir aile gezisi görebilirler. Öte yandan, montunuzda sıcak olduğunuzu ve dinozorların iskeletlerinin sizi korkuttuğunu hatırlarsınız. Ebeveynlerinin hatıraları, sizinkiler de haklıdır. Farklı olan tek şey bakış açısıdır.

2. 
   

   
   Her birinin farklılıklarını kabul edin. İlişkinizde karıştırılmış olabilirsiniz, çünkü siz, çocuğunuz veya her ikiniz de birbirinizin yaşam tercihleriyle aynı fikirde değilsiniz. Size karşı olan tavrında çok fazla değişiklik yapmasanız bile, ne seçerse seçsin, onu olduğu gibi kabul ettiğinizi gösterebilirsiniz.
   • Çocuğunuza bir şeyleri algılamanızda değiştiğini göstermek için ne gerekiyorsa yapın. Örneğin, eğer eşcinselse ve muhafazakar bir cemaate aitseniz, biraz daha liberal ve hoşgörülü bir cemaat bulun.
   • Ayrıca vizyonunu anlamaya çalışmak için belirli bir kitap okuduğunuzu da bildirebilirsiniz.
   • Sizinle konuşmuyorsa, yaşam tercihlerinizi onaylamadığı için işler biraz daha karmaşık olacaktır. Kişiliğiniz hakkında kesin ve kendinizden emin olun ve hoşunuza gittiğini göstermeye devam edin. Onunla iletişim kurmaya devam etmek için elinizden geleni yapın ve onu görmek için fırsat arayın.

3. 
   

   
   Bunu saygı gösterin. Seninle aynı fikirde olma hakkına sahip olduğunu kabul et. Düşüncelerinizi veya inançlarınızı değiştirmek zorunda değilsiniz, sadece kendi başınıza çiğnememeyi unutmayın. Lon biriyle aynı fikirde olmayabilir ve yine de saygı ve sevgi gösterebilir. Herkes aynı görüşü paylaşmaya mecbur değil.
   • Çocuğunuzla mümkün olduğunca görüş farklılıkları kabul edin. Örneğin, gerçek bir dindarsanız ve yetişkin çocuğunuz bir ateist ise, sizi ziyarete geldiği hafta sonu kiliseye gitmemeye karar verebilirsiniz.
   • Kabul etmediğiniz sorular dışındaki sohbet konularını bulun. Çocuğunuz sizi bir zamanlar aranızda kavgalara yol açan bir sohbete sokmaya çalışırsa, ona “William, şu anda buna katılmamamız konusunda hemfikiriz Bence bu konuda konuştuğumuzda yapabileceğimiz tek şey birbirimizi kızdırmak. "