Bulimia üstesinden nasıl

İçerik

• aşamaları
• Bölüm 1 Bulimia üstesinden gelmenize yardımcı
• Bölüm 2 Profesyonellerden ve akrabalarınızdan yardım alın
• Bölüm 3 Sevdiklerinizden yardım bulma

Bulimiadan acı çektiğini düşünüyor musun? Bu yiyecek sorunu hayatınızı etkiler mi? Amerika Birleşik Devletleri'nde kadınların yaklaşık% 4'ü yaşamlarında bulimiden muzdarip olacak ve sadece% 6'sı tedavi görecek. Bulimik iseniz veya tedaviyle ilgili yardım arıyorsanız, keşfedebileceğiniz bazı çözümler.

aşamaları

Bölüm 1 Bulimia üstesinden gelmenize yardımcı

1. 
   

   
   Bulimik olup olmadığını bilmek. Psikiyatrik bir problem için kendinizi teşhis etmeniz önerilmez. Yardıma ihtiyacınız olduğunu düşünüyorsanız, özellikle aşağıdaki kriterleri yerine getiriyorsanız bir doktora görünün:
   • zorunlu olarak yemek yeme veya normalden daha fazla miktarda yemek yeme
   • Bu zorunlu yemek yemenin kontrolü üzerindeki kontrolünü kaybetmek
   • kusma veya kilo almayan diğer yöntemler, örneğin laksatiflerin ve / veya idrar söktürücülerin kullanımı, açlık veya yorucu fiziksel aktivite gibi bulimik insanların yapabileceği gıda kötüye kullanımını telafi etmek gibi en az üç ay boyunca haftada bir kez
   • benlik saygınızın diğer ölçütlere göre hızınız (ağırlık, siluet ve diğerleri) ile tanımlandığı beden imajındaki problemler

2. 
   

   
   
   
   Bulimia'yı neyin tetiklediğini tanımlayın. Durumunuzu daha iyi bilmek istiyorsanız, sorunu tetikleyen duyguları bilmeye çalışın. Bu tetikleyiciler duygularınızı harekete geçiren ve zorunlu olarak yemek yemenizi ve sizi kusturmanızı sağlayan olay ve durumlardır. Onları tanıdığınızda olabildiğince onlardan kaçınabilirsiniz veya en azından farklı şekilde yaklaşabilirsiniz. İşte en yaygın tetikleyicilerden bazıları.
   • Vücudunun kötü bir algı. Aynaya bakar ve görünümünüz hakkında olumsuz düşünceler ve duygular yaşar mısınız?
   • Akrabalarla gerginlikler.Ebeveynler, kardeşler, arkadaşlar ya da romantik bir ortakla tartıştığınızda zorunlu olarak yeme ihtiyacı duyuyor musunuz?
   • Genel olarak kötü bir ruh hali. Kaygı, stres, hüzün, hüsranlar ve diğerleri, zorunlu olarak yemek yeme ve kusma ihtiyacını hızlandırır.

3. 
   

   
   
   
   Yemek yemenin daha sezgisel bir yolunu öğrenin. Tipik bir diyet programı genellikle bir yeme bozukluğu için çok etkili değildir ve aslında semptomları şiddetlendirebilir. Öte yandan, daha sezgisel bir yemek yeme şekli, yemekle olan ilişkinizi gözden geçirmenize yardımcı olabilir. Bu, diyetisyen Evelyn Tribole ve beslenme psikoloğu Elyse Resch tarafından geliştirilen, bedeninizi nasıl dinleyeceğinizi ve saygı duymayı öğreten bir yöntemdir. Bu, aşağıdaki alanlarda size yardımcı olabilir.
   • Etkileyici bir farkındalık geliştirin. Durdurma, vücudunuzun içinde neler olup bittiğini bilme yeteneğidir. Bu, vücudunuzun neye ihtiyacı olduğuna dair daha sağlıklı bir fikir oluşturmak için gereklidir. Durdurma eksikliği yeme bozuklukları ile bir bağ olduğunu göstermiştir.
   • Kendini kontrol etmeyi arttır. Sezgisel yeme, azaltılmış inhibisyon, daha iyi vücut kontrolü ve zorunlu olarak yeme ihtiyacı ile ilişkilidir.
   • Genel refah Sezgisel yeme, refahta genel bir iyileşme ile ilişkilidir. Görünüm hakkında daha az endişe duyuyoruz, kendimizi daha iyi hissetmemiz ve daha birçok şey hissetmemiz.

4. 
   

   
   Bir günlük tut. Bulimia ile bağlantılı bir günlük tutmak, ne yediğinizi ve ne zaman yediğinizi daha iyi kontrol etmenize, yeme bozukluğunuzun semptomlarını neyin tetiklediğini bilmek ve ayrıca duygularınızı ifade etmek için bir çıkış işlevi görebilir.

5. 
   

   
   Sadece ihtiyaç duyulan miktarda yiyecek alın. Dolaplarınızı yiyecekle doldurmayınız, böylece zorunlu yemek için daha az fırsatınız olur. Alışverişlerinizi önceden planlayın ve mümkün olan en düşük parayı getirin. Ebeveyn gibi bir başkası sizin için alışveriş yapıyorsa, kişiden diyet gereksinimlerinizi göz önünde bulundurmasını isteyin.

6. 
   

   
   Yemeklerinizi planlayın. Üç ila dört öğün ve iki atıştırmalık alın. Onları günün belirli saatlerinde almayı planlayın, böylece ne zaman yemek yiyeceğinizi bilirsiniz, bu da kendinizi bu sabit saatlerle önceden sınırlandırmanıza olanak tanır. Zorunlu davranışınızın önüne geçmek için bir alışkanlık haline getirin.

Bölüm 2 Profesyonellerden ve akrabalarınızdan yardım alın

1. 
   

   
   Bir psikolog arayın. Bilişsel Davranışçı Terapi ve İlişkisel Terapi gibi terapötik prosedürler, uzun süreli etkilerle iyileşme kapasitelerini göstermiştir. Bu yöntemlerde uzmanlaşmış psikoloğu bulmak için çevrimiçi araştırma yapın. Ayrıca yeme bozukluklarının tedavisinde uzmanlaşmış bir terapist bulabilirsiniz.
   • Bilişsel Davranış Terapisi, düşünce ve davranış kalıplarınızı yeniden yapılandırmayı amaçlar, böylece içine gömülmüş olan kendini yıkıcı eğilimleri daha sağlıklı düşünme ve davranış kalıplarıyla değiştirebilmelisiniz. Bu tür bir terapi, kendi içinde derinlemesine oturmuş inançlar nedeniyle zorunlu olarak yemek yerken ve kusarsanız, bu düşünce ve beklentilerin temellerini yeniden düzenlemenize yardımcı olabilir.
   • İlişkisel terapi, daha açık bir şekilde tanımlanmış düşünce ve davranış kalıplarına değil, kişiliğin ilişkilerine ve yapılarına odaklanır. Düşünce biçiminizi veya davranış şeklinizi değiştirmek istemiyorsanız, ancak aileniz, arkadaşlarınız ve hatta kendinizle olan ilişkilerine daha fazla odaklanmak istiyorsanız, bu daha etkili olabilir.
   • Terapistinizle iyi bir ilişki, etkili bir tedavi için en önemli şeydir, bu nedenle birlikte çalışabileceğiniz bir psikolog bulduğunuzdan emin olmalısınız. En rahat hissettiğiniz kişiyi bulana kadar bu biraz araştırma gerektirebilir. İyileşmenizi tehlikeye atabileceğinden, tek bir seçenekten memnun kalmamalısınız.

2. 
   

   
   Tıbbi tedavi çözümlerine bir göz atın. Psikolojik yardımın yanı sıra, bir psikiyatrist tarafından verilen ilaçlarla bulimia için yardım alabilirsiniz. Antidepresanlar, özellikle serotonin inhibitörleri, yeme bozukluklarının tedavisi için önerilen ilk ilaç kategorisidir.
   • Antidepresan almak buliminin tedavisi için iyi bir çözüm olabilir mi, pratisyen hekiminize veya psikiyatristinize sorun.
   • Bir ilaç, bazı ruhsal bozukluklar için, psikolojik tedavi ile birleştirildiğinde, tek başına alındığından daha etkilidir.

3. 
   

   
   Bir destek grubuna katılın Her ne kadar grup terapilerinin yeme bozukluklarını tedavi etmedeki etkilerine dair çok fazla araştırma kanıtı olmasa da, bazı insanlar Overruners Anonymous gibi grupların faydalarını bir tedavi çözümü olarak bildirmektedir. ekstra.
   • Size en yakın destek grubunu bulmak için çevrimiçi görün.

4. 
   

   
   Güvenli tedavi düşünün. Oldukça ciddi bir bulimia sorununu tedavi etmek için bir psikiyatri kliniğinde kalmayı düşünebilirsiniz. Bu, ayakta tedavi gören psikoloji veya destek grupları gibi daha geleneksel yöntemlerle karşılaştırıldığında daha ileri tıbbi ve psikiyatri bakımına erişimi kolaylaştıracaktır. Aşağıdaki durumlarda güvenli bakım gerekebilir:
   • sağlığınız tükeniyor veya hayatınız bulimia nedeniyle tehlikede
   • Geçmişte başka yöntemler denedin ve başarısız oldun.
   • diyabet gibi başka sağlık problemleriniz varsa

5. 
   

   
   Kurtarma öneren sitelere bakın. Birçok kişi, yeme bozukluklarından kurtulurken kendilerini desteklemek için çevrimiçi forumları kullanır. Bu siteler, bu hastalıktan muzdarip insanların bir yeme bozukluğu ile yaşarken yaşadıklarının ayrıntılarını aynı şeyleri yaşayanlarla tartışmalarına olanak tanıyan mükemmel bir ilişki desteği kaynağı olabilir. İşte görüntüleyebileceğiniz bazı siteler (İngilizce):
   • Bulimiahelp.org Forum.
   • Psychcentral.com Yeme Bozukluğu Forumu.
   • Anoreksiya Nervoza Ulusal Birliği ve İlişkili Bozukluklar Forumu.

Bölüm 3 Sevdiklerinizden yardım bulma

1. 
   

   
   Destek sisteminizi oluşturanları eğitin. Araştırmalar, aile desteğinin iyileşme sürecinde önemli bir rol oynayabileceğini göstermektedir. Hastalığınızı sevdiklerinizle konuşun, böylece iyileşme şansınız en yüksek olur. Bu, iyileşmeye elverişli bir sosyal çevrenin geliştirilmesine yardımcı olur. Yeme bozukluğu olan sevdiklerinize yardım etmek istiyorsanız çevrimiçi hastalık uzmanlarından tavsiyeler alın.

2. 
   

   
   Aile üyelerini bu konuyla ilgili konferanslara katılmaya davet edin. Bu konuda çeşitli konferanslar hakkında bilgi edinmek için bir kütüphaneden, bir hastaneden veya bir bulimia tedavi merkezinden isteyin. Sevdikleriniz, iyileşme sürecinde size yardımcı olacak yöntemleri öğreneceklerdir. Ayrıca sizinle sağlıklı bir şekilde nasıl iletişim kuracaklarını ve genel olarak bulimia hakkında daha fazla şey öğreneceklerini de öğreneceklerdir.

3. 
   

   
   İhtiyaçlarınız konusunda açık olun. Sevdikleriniz sizi desteklemeyi isteyebilir, ancak nasıl ilerlemeleri gerektiği konusunda net bir fikirleri yoktur. Onlara ne sorabileceğiniz konusunda açık olarak onlara yardım edin. Belirli bir yiyecek kaygınız varsa veya nasıl yediğinize bağlı olarak kendinizi yargılıyorsanız, yaşadığınız herhangi bir sorun hakkında konuşun.
   • Bazı araştırmacılar bulimiyi uzak, kararsız veya aşırı derecede ilgili eğitim modlarıyla ilişkilendiriyor. Bu ruh hallerinden birini ifade ediyorlarsa ve ne hissettiğinizi, alamadıklarını veya acı çekmeleri gerektiğini söyleyince ailenizle konuşun. Babana, senin için duyduğu endişeyi takdir ettiğini, ancak abartılı katılımının, yeme alışkanlıklarına atıfta bulunduğunda kendini ve davranışını daha da rahatsız ettiğini söyle. .
   • Araştırmalar ayrıca, yeme bozukluğu vakaları olan ailelerde iletişimin sıklıkla kesintiye uğradığını veya göz ardı edildiğini gösteriyor. Dinlenmediğinizi düşünüyorsanız, güvenle ve karar vermeden konuşun. Annenize veya babanıza, bilmelerini istediğiniz önemli bir şeyi söylemeniz gerektiğini söyleyin. Bu onların probleminizden haberdar olmalarını ve neler yaşadıklarını anlamalarını sağlayacaktır.

4. 
   

   
   Aile yemeği planlayın. Araştırmalar, bir aile olarak haftada en az üç öğün yemek yiyenlerin, bir yeme bozukluğu gelişme ihtimalinin anlamlı derecede daha düşük olduğunu göstermiştir.

5. 
   

   
   Aileyi de içeren bir tedaviyi tartışın. Aileyi içeren tedaviler, üyelerini terapötik prosedüre dahil etmeye yöneliktir. Araştırmalar ergenler için etkili bir yöntem olduğunu ve muhtemelen bireysel terapiden çok daha fazla olduğunu göstermiştir.