Köpeklerde bir epülit nasıl tanınır

İçerik

• aşamaları
• Bölüm 1 Bir epuliyi tanıma
• Bölüm 2 Köpeği tedaviye gönderme
• Bölüm 3 İyileşme sürecini kolaylaştırmak

Epulis, bazı köpeklerin ağızlarında gelişen bir tümördür. Genellikle, köpeğin çenesinde dişleri tutan ve kesici dişlerin yanındaki diş etlerinde oluşan bir doku olan periodontal ligamenti etkiler. Genellikle iyi huylu olmasına rağmen, bazı yüksek derecede invaziv tümörlerin kanserli olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte, iyi huylu tümörler de ağrı ve rahatsızlığa neden olabilir. Ablasyonun başarı oranı ve bu tümörün tedavisi, özellikle erken aşamada tespit edildiğinde köpeklerde özellikle yüksektir. Dört ayaklı arkadaşınızın bu hastalıktan muzdarip olma riskini değerlendirmek için veterinerle iletişime geçin ve diş etlerinde gelişen bir tümör fark ederseniz derhal muayene için getirin.

aşamaları

Bölüm 1 Bir epuliyi tanıma

1. 
   

   
   Köpeğinizin risklerini değerlendirin. Herhangi bir köpek epülisin gelişmesi muhtemel olabilir. Ancak, ırka ve yaşa bağlı olarak, bazı köpeklerin onu geliştirmesi diğerlerinden daha olasıdır. Köpeğinizin sağladığı riski bilerek, sağlığını izleme konusunda daha proaktif olacak ve ağzında kötü huylu tümör büyümesi bulgularını tespit edebileceksiniz.
   • Brakisefali köpeklerin ırkları (burunlu ve kırılmış burunlu köpekler) bu tümörleri geliştirme olasılığı daha yüksektir. Bu tür ırkların arasında: boksör ve bulldog.
   • Her iki cinsiyet de epulisin gelişme riski ile aynıdır. Ana faktörler ırk ve yaştır.
   • Genellikle, orta yaşta 7 veya daha küçük yaşta olduklarında hastalığa yakalanmaya başlarlar.

2. 
   

   
   
   
   Evcil hayvanınızın diş etlerini inceleyin. Epulis, ağız boşluğunun bir tümörüdür, bu sadece ağzını etkileyeceği anlamına gelir. Ancak, görünebileceği birkaç yer var. Dişeti sınırı (diş eti ve diş arasındaki kavşak), geliştiği en yaygın alandır.
   • Birçok yerde oluşması muhtemel olduğundan, tam olarak ne aradığınızı bilmiyorsanız, evde teşhis koymak zor olabilir.
   • Genel olarak, genellikle pedikül sakızına (bir pedikül veya kordonla tabana bağlı) bağlı bir tür sert büyüme aramalısınız.
   • Çoğu zaman, diş eti dokusu ile aynı renge sahiptirler ve evcil hayvanınızın geliştirdiği tümör tipine bağlı olarak pürüzsüz veya kaba görünebilirler.

3. 
   

   
   Farklı epulis tiplerini tanımlar. Köpekleri etkileyen başlıca üç tür epulis vardır. Ağızdaki görünüm, bileşim ve konum bakımından farklıdırlar.
   • Periferik odontojenik fibroma: daha önce fibromatous epulis olarak biliniyordu. Bu tip bir tümör, genellikle pürüzsüz ve pembe bir görünüme sahip olan serbest diş eti sınırında bulunur. Sert ve lifli dişeti dokusundan oluşur.
   • Ossifiye eden veya kalsifiye eden fibröz lepulis: bu tip tümör fibröz dokusuyla karıştırılan kemik dokusunun (hücre dizisi) varlığı nedeniyle pürüzsüz ve parlak bir görünüme sahiptir.
   • Acantomatous lepulis veya ameloblastoma: Bu tip tümör (düz veya pürüzlü görünebilir) genellikle hayvanın alt çenesinin önünde bulunur. Genel olarak, bu epülis, bir dişin köklerini çene kemiğinde tutan ligamandan gelir.

4. 
   

   
   
   
   Bir epülisin belirtilerini tanımlayın. Fiziksel ağrının varlığı genellikle çoğu ev sahibine evcil hayvanlarında bir sorun olduğunu gösteren ipucudur. Bununla birlikte, epülit muzdarip köpeklerde sıklıkla görülen başka semptomlar vardır. Bu semptomlar şunları içerir:
   • aşırı ve sık tükürük;
   • yeme zorluğu
   • iştah azalması;
   • ağız kokusu;
   • tümörden kanama
   • tümörü çevreleyen yanlış hizalanmış dişler;
   • zor bir nefes.

Bölüm 2 Köpeği tedaviye gönderme

1. 
   

   
   Onu veterinere götür. Köpeğinizde bir epulis tespit ettiğinizi düşünüyorsanız, veterinerini görmesi için hemen onu almanız şarttır. Sadece bu, bu tümörü kesin olarak teşhis edebilir ve hatta kötü huylu veya iyi huylu olup olmadığını belirlemek için testler yapabilir. Kanser agresif olduğunda veya dejenere olmuş hücreler vücutta düzensiz ve çok hızlı bir şekilde ürerse maligndir. Öte yandan, kanser nispeten zararsız olduğunda tümör iyi huyludur.

2. 
   

   
   Testlerden geçirin. Ziyaret sırasında, veteriner hekim ona genel bir fizik muayene ve tümörün kendisi üzerinde bir dizi tıbbi test yapacak. Ek olarak, veteriner hayvanın genel sağlığını değerlendirmek için kan testleri yapacaktır. Genellikle, veterinerin önerilen tedavi planını etkileyebilecek altta yatan sorunları belirlemek için kan örneği alınır.
   • Veteriner ayrıca bir biyopsi yapabilir veya tümörün malign olup olmadığını belirlemek için küçük doku örnekleri alabilir (aspirasyon). Aspirasyon ince bir iğne sokmayı ve lenf nodu hücrelerini ve neoplazmı toplamayı içerir.
   • İşlem sırasında ağız boşluğunun röntgenini de yapabilir. Bu, tümörün diş etlerinde derinliğini belirlemek için kullanılan bir tür röntgen görüntülemedir.
   • Epülisin akciğerlere yayılıp yayılmadığını belirlemek için bir göğüs röntgeni de yapılabilir. Ayrıca, hayvanın işletilmesi gerektiğinde anesteziyi destekleme yeteneğinin değerlendirilmesini mümkün kılar.
   • Ayrıca, kanserin akciğerlere yayılıp yayılmadığını ve eğer öyleyse hangi seviyede olduğunu görmek için röntgen (veya buna ek olarak) yerine BT taraması yapabilir.

3. 
   

   
   Tümörü çıkarın. Doğru tedavi ile, köpeğinizin tamamen iyileşmesi için iyi bir şans (yaklaşık% 95) vardır. Bununla birlikte, eğer tümör malign ise, bir kısım tamamen çıkarılmazsa veya bir metastaz varsa, prognoz farklı olabilir. Sadece veteriner en iyi tedavi seçeneğini belirleyebilir ve neoplazmanın giderilmesini gerçekleştirebilir.
   • Tümör kitlesinin boyutuna bağlı olarak, veteriner hekim sadece radyoterapi ile tedavi edebilir.
   • Çoğu durumda, ameliyat önerilecektir.
   • İşlem sırasında, doktor tüm dokuları tümörün bulunduğu periodontal ligamandan çıkarmak zorunda kalacaktır.
   • Bazı durumlarda, etkilenen dişlerin ve çoğu durumda etrafındaki bir veya daha fazla dişin çıkarılması da gerekli olacaktır. Veteriner ayrıca, tümörün geri büyümeyeceğinden emin olmak için kemiğin bir kısmını da çıkarabilir.
   • Tümörler özellikle büyük olduğunda, çenenin bir kısmını çıkarmak bazen gerekli olabilir. Ancak bu, veterinerin durum bazında vermesi gereken bir karardır.

Bölüm 3 İyileşme sürecini kolaylaştırmak

1. 
   

   
   Bir Elizabeth yakası kullanın (koni). Bu tür bir tasmanın üzerine takılmasındaki amaç, yarasını pençeleriyle çizmesini önlemek, çünkü iyileşme sürecini geciktirebilir ve bir enfeksiyon bile gelişebilir. Ona 10 ila 14 gün veya veteriner hekim tarafından tavsiye edilecek gün sayısı için koymak gerekir.
   • Veteriner hekim muhtemelen size bir tane bulabilir ve evcil hayvanınızı toparlanma sırasında sağlıklı tutmanıza yardımcı olacak tüm gerekli talimatları size verebilir.
   • Veterinerinize, evcil hayvanınızın yakalamaması durumunda bileziği ne kadar süreyle kullanması gerektiğini sorun.

2. 
   

   
   Durumuna uyacak yiyecekler bul. İşlemden sonra ağzını kullanmakta zorluk çekebilir. Zamanla durum iyileşecektir, ancak operasyondan sonra sadece en az iki ila üç hafta boyunca yumuşak gıdalar vermeniz gerektiğini unutmayın.
   • Ona çiğnemek için konserve yumuşak yiyecekler verebilirsiniz. Bu tür yiyecekleri vermek istemiyorsanız, yumuşayana ve neredeyse macunlanana kadar suya tuğlayı koyun.
   • Ameliyatın büyüklüğüne ve çenenin çıkarılmış olan kısmının boyutuna bağlı olarak, köpeğiniz bir süre boyunca bir besleme tüpüne ihtiyaç duyabilir.

3. 
   

   
   Fiziksel aktivitenizi sınırlayın ya da yapmasını önleyin. İşlemden sonra, yeterince dinlendiğinden emin olun. Veterinerin önerdiği şekilde egzersizi en az 2 ila 4 hafta boyunca azaltın. İyileşme sırasında, hayvanın, kesi ve diğer ameliyat yaralarının iyileşmesini sağlamak için sınırlı bir aktiviteye sahip olması gerekir.
   • Yaralar tamamen iyileşene kadar çiğneme oyuncakları, çiğneme hamuru veya kurşun kullanmasına izin vermemelisiniz. Bazı köpeklerde 4 hafta kadar sürebilir.

4. 
   

   
   Takip muayenesi için onu veterinere götür. Doktor Elizabethan tasmasını çıkarmanın güvenli olup olmadığına karar vermeden önce ameliyat sonrası muayeneden geçmelidir. Ek olarak, veteriner hekim düzgün iyileşip iyileşmediklerini görmek için bir yara muayenesi yapacak. Bazen küçük komplikasyonlar ortaya çıkabilir ve bunlar gerçek ameliyattan önemli ölçüde daha az ciddi olsalar da ek müdahaleler gerektirebilir.
   • Rüptür cerrahi alanın bozulmasından sonra ortaya çıkan oldukça yaygın bir yan etkidir.
   • Bu tür bir ameliyat geçirdikten sonra, bazı köpekler daha fazla tükürük üretirler. Bu genellikle geçici bir semptomdur, ancak bazen devam edebilir.