Otistik bir çocuğun saldırganlığını nasıl azaltabilirim?

İçerik

• aşamaları
• Yöntem 1 Öfkenin nasıl kullanılacağını bilmek
• Yöntem 2 Kaprisli misafirlerin nasıl yönetileceğini bilmek
• Yöntem 3 Öfke yönetiminin temellerini kullanma
• Yöntem 4 Çocuğun iletişim kurmasına yardımcı olun
• Yöntem 5 Diğer stratejileri deneyin

Bu makalede: Öfkeyle nasıl başa çıkılacağını bilmek Öfke krizlerinin yönetimi Öfke yönetiminin temellerini kullanma Çocuğun iletişim kurmasına yardımcı olma Diğer stratejileri dene14 Referanslar

Otizmi olan çocukların çoğu saldırgan değildir, ancak birçoğu zor durumlara maruz kaldıklarında veya istediklerini elde etmediklerinde uygun ve uygun olacaktır. Otistik çocuklar bu yolla cevap vermezler, çünkü zorlar, ama cevap vermenin başka yollarını bilmedikleri için. Basit stratejiler kullanarak, çocuğunuzun öfke ve kaprisleri azaltmasına ve kendi kendini kontrol etmesini geliştirmenize yardımcı olabilirsiniz.

aşamaları

Yöntem 1 Öfkenin nasıl kullanılacağını bilmek

1. Çocuğunuzun öfke nedenlerini düşünün. Öfke, otizmi olan bir kişi, birikmiş ve onları geride tutan strese dayanamadığında ve onları hevese benzeyen bir kriz sırasında salgıladığında ortaya çıkar. Çocuğunuzun öfkesi en sık hayal kırıklığına neden olan bir şeyden kaynaklanır. Otistik çocuklar zor değil, kendilerini stresli bir şeye maruz bıraktıkları için sinirli hissetmezler. Artık durumu, uyarıcıyı veya alışkanlıklardaki değişimi yönetmediklerini söylemeye çalışabilirler. Diğer iletişim araçları başarısız olduğunda, hissettiği hayal kırıklığı veya son çare olarak sinirlenebilirler.
   • Öfke birçok şekil alabilir. Çığlık atıp ağlayabilir, çocuk kulaklarını tıkayabilir, kendine zarar verebilir veya bazen saldırgan olabilir.

2. 
   

   
   
   
   Otistik çocuk için evde yaşamı daha eğlenceli hale getirmenin yollarını bulun. Öfke stresinden dolayı öfke oluştuğundan, otistik çocuk için daha iyi bir ortam yaratarak strese neden olan unsurları azaltabilirsiniz.
   • Çocuğa belirli bir istikrar hissi vermek için bazı alışkanlıkları takip edin. Ne yapılması gerektiğinin görselleştirilmesine yardımcı olmak için kağıdın üzerinde zamanın kullanıldığına dikkat edin.
   • Değişiklikler olursa, çocuğu bu değişikliklere resimler veya sosyal senaryolar kullanarak sunarak hazırlamanız daha iyidir. Değişimin neden olduğunu açıklayın. Bu, çocuğun ne olacağını ve ne zaman sakin olacağını sakinleştirmesine yardımcı olacaktır.
   • Çocuğun ihtiyacı olduğunda stresli durumlar bırakmasına izin verin.

3. 
   

   
   Çocuğunuza stres yönetimi tekniklerini öğretin. Bazı otistik çocuklar duygularını nasıl kullanacaklarını anlamamaktadır ve yardıma ihtiyaçları olabilir. Çocuğunuzu, stresini başarabildiğini başarıyla kanıtladıysa övün.
   • Her stres tetikleyicisini planlayın (yüksek sesler, kalabalık parçalar vb.)
   • Onlara sakin olma, yavaş nefes alma, sayma, ara verme vb. Gibi teknikleri öğretin.
   • Çocuğunuza size bir şeylerin sıkıcı olduğunu nasıl söyleyebileceğini gösterin.

4. 
   

   
   
   
   Çocuğun stresli olduğu anları izleyin ve ne hissettiğini onaylayın. İhtiyaçlarını, onlara güvenle güvenebileceğini anlamalarına yardımcı olmak için diğer doğal ve önemli ihtiyaçlar olarak kabul edin.
   • "Buruşmuş olduğunu görüyorum. Gürültü sizi rahatsız ediyor mu? Kız kardeşlerinden dışarıda oynamasını isteyebilirim. "
   • "Bugün kızgın görünüyorsun. Bana neden kızgın olduğunu söylemek ister misin? "

5. 
   

   
   Ona olumlu davranış göster. Çocuğunuz stres altındayken sizi izler ve davranışlarınızı taklit ederek öğrenir. Kendinizi serin tutarak, duygularınızı açıkça ifade ederek ve ihtiyaç duyduğunuzda kendinizi sakince izole ederek, çocuğunuza da aynısını yapmasını öğretiyorsunuz.
   • Seçimlerinizi sözlü olarak düşünün, örneğin, "Şimdi kızgın hissediyorum, kısa bir mola vereceğim ve derin nefes alacağım, sonra geri döneceğim."
   • Bu davranışı birkaç kez kullandıktan sonra, çocuğunuzun kendisi kullanması daha olasıdır.

6. 
   

   
   Çocuğunuz için sessiz bir alan ayarlayın. Çocuğunuzun çok fazla görsel, işitsel, koku alma veya dokunsal uyaranı tedavi etmede ve düzenlemede zorluk yaşayabileceğini bilmek önemlidir. Çok fazla stimülasyon çocuğunuzda strese neden olabilir, üzgün hissedecek ve sinirlenecektir. Bu durumda, sessiz bir oda sakinleşmeye yardımcı olabilir.
   • Çocuğunuza, sessiz odasına gitmesi gerektiğini söylemeyi öğretin. Size işaret edebilir, oyunu temsil eden bir kart gösterebilir, işaret dilini kullanabilir ya da sözlü olarak size sorabilir.
   • Bu odayı kurmak ve hazırlamak için internette birçok ipucu bulacaksınız.

7. 
   

   
   Bir günlük öfke tut. Çocuğunuzun davranışlarının nedenini anlamak için sinirlendiğinde, not almanız yararlı olabilir. Çocuğunuzun bir sonraki nöbet geçireceği zaman aşağıdaki soruları yazılı olarak cevaplamaya çalışın.
   • Onu kızdıran şey nedir (çocuğunuzun saatlerce stres altında olduğunu hatırlıyor musunuz?)
   • Çocuğun sunduğu stres belirtileri nelerdir?
   • Stres birikimi fark ettiyseniz ne yaptınız? Etkili oldu mu?
   • Gelecekte bu tür krizleri önlemek için ne yapabilirsiniz?

8. 
   

   
   Çocuğunuzla saldırgan olup olmadığını tartışın. Bencillik başkalarına vurmak ya da kaba olmak için bir bahane olmadığını unutmayın. Çocuğunuz başkalarına yaramazsa, sakinleştiğinde onunla konuşun. Yaptıklarının kabul edilebilir olmadığını açıkla ve ona alternatif davranışlar öner.
   • "Kardeşini yenmemelisin. Sinirlendiğini anlıyorum, ama başkalarına onları yazarak incitiyorsun ve sinirlendiğinde diğerlerini incitmemelisin. Sinirliysen, derin nefes alabilir, ara verebilir veya konuşabilirsin.

9. 
   

   
   Bir kriz sırasında çocuğunuza bakan bir kişiyle iletişim kurun. Polis çoğu zaman kazayla otistiği incitir, hatta öldürür. Çocuğunuzun krizini kaldıramazsanız, onu takip eden bakıcılardan birini arayın.
   • Polisi sadece çocuğun çok şiddetli olduğu aşırı durumlarda arayın.

Yöntem 2 Kaprisli misafirlerin nasıl yönetileceğini bilmek

1. 
   

   
   Davranışlarınızın çocuğunuzun kaprisini nasıl etkileyebileceğini düşünün. Çocuklar bir şey istediklerinde ve alamadıklarında ilginçtirler. Kaprisini yaparak çocuk sonunda istediğini alacağını umuyor. Çocuğa istediklerini verirseniz (örneğin, dondurma veya bir saat sonra uzanıp banyo yapması için), çocuk kaprislerin istediğini elde etmenin en iyi yolu olduğunu öğrenecektir.

2. 
   

   
   Kaprislerin başından itibaren özen gösterin. Hala küçükken çocuğunuzun kaprislerine bakmak çok daha kolaydır. Örneğin, yere düşen 6 yaşındaki bir çocuğun yönetimi 16 yaşındaki bir çocuğa göre daha kolaydır. Ek olarak, çocukların kendilerine veya başkalarına zarar vermek için daha az fırsatı olacaktır.

3. 
   

   
   Heves görmezden. Ağrılardan, büyük sözlerden veya somurtkanlıktan oluştuğunda kapriyi göz ardı etmek etkilidir. Bu, çocuğa bu davranışın dikkatinizi çekmenin iyi bir yolu olmadığını gösterir. Bu, çocuğun neden geri çekildiğini ve somurtkanlaştığını anlamadığınız fikrini açıkça ifade etmenize yardımcı olur, ancak sakinleşmek ve neler olduğunu açıklamak istiyorsa, dinlemekten mutluluk duyarsınız.

4. 
   

   
   Çocuk kötü davranırsa veya tehlikeli davranışta bulunursa müdahale edin. Çocuk nesne atmaya başlarsa, kendisine ait olmayan nesneleri alarak veya vurmak için her zaman müdahale etmelisin. Çocuktan durmasını ve davranışının kabul edilemez olduğunu açıklamasını isteyin.

5. 
   

   
   Çocuğu daha iyi davranmaya davet edin. Çocuğa istediğini elde etmesini sağlayacak şekilde davranmayı seçebileceğini söyleyin. Çocuğunuza açıklayarak, onların istediklerini elde etmenin en iyi yolunu anlamalarına yardımcı olursunuz (ya da en azından dinleyip uzlaşmaya istekli olun).
   • Örneğin, çocuğa şöyle diyebilirsiniz: "İyi olmamı istiyorsanız, önce çok fazla ilham almalı ve bana neyin yanlış olduğunu söylemelisiniz. Bana ihtiyacın olursa senin için buradayım. "

Yöntem 3 Öfke yönetiminin temellerini kullanma

1. 
   

   
   Sorunun ne olduğunu anlayın. Öfke meydana geldiği anları (tercihen bir gazetede), örneğin dışarı çıkmadan önce, banyodan önce, yatmadan önce vb. Öfkenin öncüllerini, davranışlarını ve sonuçlarını not edin. Bu, çocuğunuzun davranışını anlamanıza ve bu sorunları önlemenin ve yönetmenin yollarını bulmanıza yardımcı olacaktır.
   • Öncülleri Çocuğun öfkesine yol açan unsurlar nelerdi (zaman, gün, yer ve olay)? Bu unsurlar sorunu nasıl etkiledi? Çocuğa zarar veren veya üzen bir şey mi yaptınız?
   • davranışlar Çocuk belirli davranışlar gösterdi mi?
   • Sonuçları : Çocuğun davranışlarının sonuçları nelerdi? Davranışlarını sakinleştirmek için ne yaptın? Çocuğa ne oldu?

2. 
   

   
   Çocuğunuzun tetikleyicilerini tanımlamak için günlüğünüzü kullanın. O zaman bu bilgiyi çocuğunuza "eğer ... o zaman" yapısını kullanarak uygun reaksiyonlar vermesini öğretmek için kullanın. Örneğin, çocuk kızdığı için oyuncağı kırdığı için kızıyorsa, sizden yardım istemek zorundadır.

3. 
   

   
   Günlüğünüzü terapistinizle tartışın. Yeterince bilgi topladıktan sonra, çocuğun belirli senaryolarda davranışını daha iyi anlamasını sağlamak için bu bilgiyi terapistle paylaşabilirsiniz.

Yöntem 4 Çocuğun iletişim kurmasına yardımcı olun

1. 
   

   
   Çocuğun temel ihtiyaçlarını ifade etmesine yardımcı olun. Onu rahatsız eden şeyleri paylaşabilirse, stres biriktirme veya kötü davranış sergileme olasılığı daha düşük olacaktır. Çocuğunuzun aşağıdaki ihtiyaçları nasıl söyleyeceğini ve ileteceğini bilmesi gerekir:
   • Ben açım
   • Yorgunum
   • Bir molaya ihtiyacım var lütfen
   • acıtıyor

2. 
   

   
   Çocuğunuza kendi duygularını tanımasını öğretin. Otizmi olan birçok çocuk ne hissettiğini anlamada zorlanırlar ve onlardan resimlerde size göstermelerini veya bu duygulara eşlik eden fiziksel semptomları öğretmelerini istemek yararlı olabilir. Ona, başkalarına ne hissettiğini ileterek (örneğin "süpermarket beni korkutuyor"), başkalarının sorunlarını çözmesine yardımcı olduğunu açıklayın (örneğin, siz dışarıdayken büyük kız kardeşiyle dışarıda beklemesini söyleyebilirsiniz). yarışlar).
   • Sizinle iletişim kurarsa onu dinleyeceğinizi açıkça açıklayın. Bu bir heves yapma ihtiyacını ortadan kaldırır.

3. 
   

   
   Sakin ve sabit kalın. Kızgın olma eğiliminde olan çocukların, istikrarlı ve istikrarlı bir ebeveynlik modeline ve bakımlarına dahil olanların tutarlılığına ihtiyacı vardır. Kendiniz kontrol edemiyorsanız, çocuğunuzun kontrol eksikliği problemini çözemezsiniz.

4. 
   

   
   Çocuğunuzun davranmak istediğini varsayalım. Buna "varsayımsal yeterlilik" denir ve bu, otizmi olan çocukların sosyal becerilerini geliştirir. Otizmi olan kişilerin, başkalarının kendilerine saygı duyduğunu hissetmediklerini hatırlamaları daha olasıdır.

5. 
   

   
   Alternatif bir iletişim deneyin. Otistik bir çocuk sözlü olarak konuşmaya hazır değilse, sizinle iletişim kurmanın başka yolları da vardır. İşaret dilini, klavyede yazmayı, kartlarda görüntü alışverişinde bulunmayı veya terapistinizin önerdiği diğer yolları deneyin.

Yöntem 5 Diğer stratejileri deneyin

1. 
   

   
   Hareketlerinizin çocuğunuzun öfke nöbetlerini etkileyebileceğini bilin. Örneğin, çocuğunuzu rahatsız edecek bir şey yapmaya devam ederseniz (onu acı veren duyusal uyaranlara maruz bırakırsanız veya yapmak istemediği bir şeyi yapmaya zorlarsanız), uygun olabilir. Çocuk, ebeveynlerinin duygularını ve arzularını anlamalarını sağlamanın tek yolu olduğuna inanırsa, öfke saldırıları daha sık hale gelir.

2. 
   

   
   Çocuğa saygı gösterin. Kendisini zorlayarak, kendisini rahat hissetmediğini veya fiziksel olarak kısıtlamadığını görmezden gelerek onu incitirsiniz. Çocuğunuzun özerkliğine saygı gösterin.
   • Bütün kaprislerine teslim olamayacağın aşikar. Sizden istediği bir şeyi yapmayacaksanız, nedenini açıklayın: “Çocuk koltuğuna oturmanız önemlidir, çünkü kaza durumunda sizi korur”.
   • Bir şey onu rahatsız ediyorsa, sebebini bulun ve sorunu çözmeye çalışın. "Çocuk koltuğu yeterince rahat değil mi? Bir yastık koyarsam daha iyi olur mu? "

3. 
   

   
   İlaçları düşünün. Seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'lar), antipsikotik ilaçlar ve duygudurum dengeleyiciler gibi ilaçlar, kızgın olan çocukları sakinleştirmede karışık etkinliğe sahip olabilir.Ancak, diğer tüm ilaçlar gibi, yan etkileri de vardır, bu yüzden ilaçların gerçekten en iyi çözüm olup olmadığını düşünmek için zaman ayırmanız gerekir.
   • Risperidon adı verilen bir ilaç hakkında, otistik çocuklarda başkalarına ve kendine karşı agresif davranışın kısa süreli tedavisinde etkili olduğunu söylemek için yeterli veri yoktur. Bu ilacın avantajları ve dezavantajları hakkında doktorunuzla veya terapistinizle konuşun.

4. 
   

   
   Bir terapistten yardım isteyin. Bir terapist çocuğunuzun iletişimini geliştirmesine yardımcı olabilir. Otistik çocuklara önem veren birini bulduğunuzdan emin olun. Ebeveynlerin ebeveynleri için doktorunuz veya destek grubunuz iyi bir terapist önerebilir.

5. 
   

   
   Çocuğunuz için adımları kolaylaştırın. Örneğin, çocuğunuz sallanmayı sevmiyorsa, bu aktiviteyi daha basit temel adımlara bölün. Bu, zorlukların belirli etkinlikleri yapmaktan nereden geldiğini anlamanızı sağlayacaktır. Bu şekilde, konuşmadan çocuğunuz sizinle onu rahatsız eden bir şey hakkında iletişim kurar.

6. 
   

   
   Sosyal senaryoları kullanın, resimli kitaplar ve oyunlar ona iyi davranışlar öğretmek için. Kütüphaneler çocuklara teknikleri öğreten kitaplarla doludur. Ayrıca bu teknikleri onunla oynayarak da öğretebilirsiniz.
   • Örneğin, bu bebeklerden biri kızarsa, grubun geri kalanından uzaklaşarak sakin bir şekilde nefes alabilmeleri için hareket edebilirsiniz. Çocuk bundan sonra sinirlendiğinde ne yapması gerektiğini anlayacaktır.

7. 
   

   
   Bir ödül sistemi kurmayı düşünün. Her sakin kaldığında çocuğunuzu tebrik etmek için bir ödül sistemi kurmak üzere bir uzmanla birlikte çalışın. Bu ödüller tamamlayıcı olabilir ("bu kalabalık süpermarkette gerçekten iyi iş çıkardınız, nefes alma tekniğiniz için bravo"), takvimdeki yıldızlar veya fiziksel ödüller. Çocuğunuzun başarısından gurur duymasına yardımcı olun.

8. 
   

   
   Çocuğunuza çok sevgi ve ilgi gösterin. Çocuğun sizinle güçlü bir bağı olduğunda, yardıma ihtiyacı olduğunda size gelmeyi öğrenecek ve sizi dinleyecektir.

danışma

• Sabırlı olun. Sabrınız zaman zaman zayıflasa bile, çocuğunuzun da sakin kalması için sakin ve sakin olmak önemlidir.
• Otizmi olan kişilerin sinir krizi geçirmekten zevk almadığını unutmayın. Öfke nöbetinden sonra çocuğunuz utanmış, utanmış ve kontrolü kaybettiği için kontrolden çıkmış gibi hissedecektir.
• Çocuğunuzu stresi yönetmek için stratejiler bulmaya dahil edin. Bu, çocuğun tedavisini kontrol ettiğini hissetmesine yardımcı olacaktır.
• Bazen öfke uyarıcı aşırı yüklenmesinden kaynaklanabilir, yani otistik bir kişi ezici miktarda duyusal uyarım yaşadığı zaman. Duyusal duyarlılığı azaltan ve otistik insanların uyaranları daha iyi yönetmelerine yardımcı olan duyusal entegrasyon terapisi ile en iyi şekilde tedavi edilir.

uyarılar

• Çocuğunuzun yaşam tarzında büyük değişiklikler yapmadan önce doktorunuzun veya terapistinizin fikrini isteyin.