Burkulan bir bilek nasıl tanınır

İçerik

• aşamaları
• Bölüm 1 Lentor semptomlarını tanımlamak
• Bölüm 2 Bir doktora danışın

Bilek burkulmaları, özellikle sporcularda nispeten sık görülen yaralanmalardır. Bunlar, el bileğindeki ligamantlar çok fazla gerildiğinde, kısmen veya tamamen yırtılmalarına neden olur. Bir burkulma daha sonra ağrı, yanma ve bazen yaralanmanın ciddiyetine bağlı olarak morarmaya neden olur (birinci, ikinci veya üçüncü derece). Bazen, kötü bir bilek burkulması ve kırılma arasındaki farkı söylemek zor olabilir, bu nedenle farkı bilmeniz için iyi bir şekilde bilgilendirilmeniz gerekir. Bununla birlikte, herhangi bir nedenle bir kırıktan şüpheleniyorsanız, tedavi için doktorunuzla randevu alabilirsiniz.

aşamaları

Bölüm 1 Lentor semptomlarını tanımlamak

1. 
   

   
   Hareket sırasında ağrı bekleyin. Bilek burkulmaları, katılan ligamanların durumuna bağlı olarak ciddiyetine bağlı olarak farklı kategorilere ayrılır. Hafif burkulmalar (birinci derece) ligamanların alışılmadık şekilde gerilmesini içerir ancak belirgin bir yırtılma olmaz. Orta burkulmalar (ikinci derece) daha büyük bir yırtılma içerir (liflerin% 50'sine kadar). Şiddetli burkulmalar (üçüncü derece), liflerin ciddi şekilde yırtılmasını veya ligamanların tamamen yırtılmasını içerir. Bu nedenle, birinci veya ikinci derece yaralanma sırasında, ağrıya neden olsa bile hareket nispeten normal kalmalıdır. Üçüncü derece yaralar sıklıkla hareket sırasındaki eklem kararsızlığına (çok fazla hareketlilik) neden olur çünkü dahil olan bağlar artık bilek kemiklerine (karpal kemikler) düzgün şekilde bağlanmamıştır. Aksine, bilek kırığı durumunda hareketler çok daha kısıtlıdır ve genellikle bilekleri hareket ettirerek kemiklerin birbirine sürtündüğünü hissedeceksiniz.
   • Birinci derece burkulmalar biraz ağrılıdır ve ağrı genellikle hareket sırasında zonklayıcı ve keskin olarak tanımlanır.
   • İkinci derece burkulmalar, yırtılma derecesine bağlı olarak orta veya şiddetli ağrılara neden olur. Ağrı hala birinci dereceden daha belirgin olacak ve bazen gelişen iltihaplanma nedeniyle nabız atışı izlenimi verecektir.
   • Üçüncü derece burkulmalar, genellikle ikinci derece burkulmalardan daha az ağrılıdır (çünkü ligamanlar tamamen kesilir ve etraftaki sinirleri tahriş etmezler). Bununla birlikte, mevcut iltihaplanma nedeniyle nabız izlenimi de verebilirler.

2. 
   

   
   
   
   İltihabı gözlemleyin. Enflamasyon (yani derinin altında şişlik) bilek burkulmalarında sık görülen bir semptomdur, fakat aynı zamanda kırılmalar da, yaralanma derecesine bağlı olarak önemli ölçüde değişebilir. Genel olarak, birinci derece burkulmalar en küçük iltihaplı olanlardır ve üçüncü derece olan iltihaplar önemli iltihapları tetikler. Bileğinizi şişecek ve diğerinden çok daha kalın görünecektir. Vücudun yaralanmaya karşı enflamatuar tepkisi, özellikle burkulma durumunda, en kötü durum senaryosunun hazırlanmasında aşırı tepki verme eğilimindedir: enfeksiyona yol açabilecek açık bir yara. Bu nedenle, ağrıyı azaltarak, kompres uygulayarak veya antienflamatuar ilaçlar alarak lentorun tetiklediği enflamasyonu sınırlandırmaya çalışmak yararlı olabilir, çünkü bu ağrıyı azaltır ve eklem hareketliliğini korur.
   • Alev alma, cildin altındaki yoğun sıcak kan akışının neden olduğu normal kızarıklık dışında cildin solmasına neden olmaz.
   • Enflamasyonun neden olduğu birikimler, özellikle lenf ve çeşitli bağışıklık sistemi hücreleri nedeniyle, bir bilek burkulması dokunulamayacak kadar sıcak hissedecektir. Bu yaralanmaların çoğu size iltihaplanma nedeniyle sıcak bir his verir, ancak bazen kan ve damarlardaki hasar nedeniyle durma nedeniyle bilek ve el daha soğuk görünebilir.

3. 
   

   
   
   
   Morlukların görünümünü gözlemleyin. Vücudun enflamatuar reaksiyonu, yara seviyesinde enflamasyona neden olsa bile, morarma reaksiyonuna farklı bir reaksiyondur. Çürümeye, kanın, kesilmiş kan damarlarının etrafındaki dokulara girmesi neden olur (küçük arterler ve damarlar). Birinci derece burkulmalar genellikle, yara epidermisin hemen altındaki deri altı kan damarlarını ezen güçlü bir darbenin sonucu olmadıkça morluklara neden olmaz. İkinci derece burkulmalar daha belirgin iltihap içerir, ancak yine de bu morlukların gelişeceği anlamına gelmez, çoğunlukla kendinize nasıl zarar verdiğinize bağlıdır. Üçüncü derece burkulmalar, travma her yerindeki kan damarlarını yırtmak veya hasar verebilecek kadar şiddetli olan tam bir bağ yırtığına yol açtığından, belirgin bir iltihaplanma ve genellikle gözle görülür morluklar içerir.
   • Çürüğün koyu rengi, derinin hemen altındaki dokulara akan kandan kaynaklanır. Bozulur ve dokulardan çıkarıldığı zaman, morluk rengi koyu maviden yeşile sarıya değiştirir.
   • Burkulmaların aksine, el bileği kırılan travmanın gücü nedeniyle el bileği kırığı her zaman çürür.
   • Üçüncü derece burkulma, ligamanların küçük bir arka ucunu yırtdığı bir "avülsiyon kırılmasına" neden olabilir. Bu durumda, hemen çok fazla acı hissedecek ve iltihaplanma ve morarma hissedeceksiniz.

4. 
   

   
   Buz uygulayın ve gelişme gözlemleyin. El bileği burkulma dereceleri ne olursa olsun, iltihabı azalttığı ve ağrıya neden olan çevre sinir liflerini uyuşturduğu için buz terapisine iyi tepki verir. Soğuk tedavi (buz veya donmuş jel paketleri ile), iltihaplanmanın yaranın etrafında kötüleşmesine neden olduklarından, ikinci veya üçüncü derece burkulmalar için özellikle önemlidir. Bilek burkulması üzerine her saat veya on iki dakika boyunca travmadan hemen iki saat sonra soğuk terapiyi kullanarak, ağrıyı ve esnekliği azaltmada bir veya iki gün sonra olumlu bir etki göreceksiniz. Hareket Aksine, bir bilek kırığına buz uygulanması aynı zamanda ağrı ve iltihabı azaltmaya da yardımcı olur, ancak belirtiler genellikle buz etkisinin dağılmasından sonra ortaya çıkar. Genel olarak, soğuk terapisi burkulmalar üzerinde kırıklardan daha iyi sonuçlara sahiptir.
   • Gerilim kırıkları birinci veya ikinci derece burkulmalara benzer ve soğuk tedaviye daha ciddi kırıklardan daha iyi yanıt verebilir.
   • Bir burkuluğa buz uygularken, tahrişi ve donmayı önlemek için ince bir havluya sarmayı unutmamalısınız.

Bölüm 2 Bir doktora danışın

1. 
   

   
   Genel pratisyeninize danışın. Yukarıda sunulan bilgiler burkulmanız olup olmadığını ve şiddetli olup olmadığını anlamanıza yardımcı olabilir, ancak doktorunuz doğru bir tanı koymak için çok daha niteliklidir. Aslında, ayrıntılı bir öykü, bileğe diş açan vakaların yaklaşık% 70'inde belirli bir tanı koymayı mümkün kılar. Sizi muayene edecek ve başka testler yapacak ve yaralanma ciddi görünüyorsa, olası bir kırığı elemek için bir röntgen çektirmenizi isteyebilir. Bununla birlikte, X ışınları, bağ, tendon, kan damarı veya sinir gibi yumuşak dokularda değil, sadece kemik gösterir. Karpal kemiklerin radyoda, özellikle yorgunluk kırıklarında, küçük boyutlarından ve yerleştirildiği küçük alandan dolayı kırıldığını görmek zor olabilir. Radyo kırığı göremiyorsa, ancak yaralanmanız ciddi ise ve ameliyat gerektiriyorsa, doktorunuz sizden bir MRI veya BT taraması yapmanızı isteyebilir.
   • Küçük karpal kemik kırıklarının (özellikle skafoid) iltihap dağılmadan önce bir radyoda görülmesi çok zordur. Yani, radyoya gitmeden önce bir hafta veya daha fazla beklemeniz gerekecek. Bu yaralanma türü MRI gibi diğer testlerden geçmenize veya semptomların ciddiyetine ve ilgili travmaya bağlı olarak alçı veya atel geçirmenize neden olabilir.
   • Lostoeoporoz (kemik demineralizasyonu ve kemik kırılganlığı ile karakterize bir hastalık), bilek kırılmalarının ortaya çıkmasında önemli bir risk faktörüdür, ancak bu, takma diş riskini azaltmaz.

2. 
   

   
   MRI var Tüm birinci derece burkulmalar ve bunların ikinci derecedeki çoğu için, MRI veya başka bir görüntüleme testine gerek yoktur, çünkü yara genellikle tıbbi tedavi olmadan birkaç hafta içinde iyileşir. . Bununla birlikte, daha ciddi bir burkulma durumunda (genellikle üçüncü derece burkulmalar), eğer teşhis net değilse, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) gerekli olabilir. Bu test yumuşak dokular dahil tüm vücut yapılarının ayrıntılı görüntülerini sağlamak için manyetik dalgalar kullanır. LIRM, yırtılmış ligamanları görselleştirmek ve hasarın derecesini ölçmek için mükemmeldir. Ameliyat istenirse bu, cerrah için çok faydalı bir bilgidir.
   • Tendonit, tendon kopması ve bursit (karpal tünel sendromu dahil) sıklıkla burkulan bilekleri taklit eder, ancak MRG size bu hastalıklar arasındaki farkı söyleyecektir.
   • Bir MRI ayrıca, özellikle yaralanma, ellerde uyuşma, karıncalanma veya normal renk kaybı gibi semptomlara neden olursa, kan damarlarına ve sinirlere verilen hasarın ölçülmesinde faydalıdır.
   • Larthrosis, hafif burkulma semptomlarını taklit eden bir başka bilek ağrısı nedenidir. Bununla birlikte, osteoartrit kronik ağrıya neden olur, zamanla yavaşça kötüleşir ve sıklıkla hareket sırasında birbirine sürtünen bir sırt hissi içerir.

3. 
   

   
   Bir tarayıcı düşünün. El bileği yaralanması oldukça ciddi ise (ve iyileşmezse) ve eğer X-ışını ve MRG sonrasında tanı net değilse, doktorunuz sizden BT taraması dahil diğer testleri yapmanızı isteyebilir. Tarayıcı, X-ışını görüntülerini farklı açılardan birleştirmeyi ve vücudun içindeki sert ve yumuşak dokuların kesit görüntülerini oluşturmak için bir bilgisayar kullanmayı mümkün kılar. Elde edilen görüntüler, normal bir radyodan daha ayrıntılı bilgiye izin verir, ancak IRM'nin görüntülerine benzer bir ayrıntı düzeyindedir. Genel olarak BT, el bileğinde gizli kırıkların varlığını gözlemlemek için mükemmel bir seçimdir, ancak MRG genellikle daha ince bağ ve tendon yaralanmalarını değerlendirmek için daha iyidir. Bununla birlikte, tarayıcı genellikle MRI’dan daha düşük maliyetlidir; bu, sigortanız tanı maliyetlerini kapsamıyorsa belirleyici bir faktör olabilir.
   • Tarayıcılar sizi iyonlaştırıcı radyasyona maruz bırakır. Radyasyon miktarı normal radyolarınkinden fazla, ancak onları tehlikeli olarak kabul edecek kadar yok.
   • Bilekte en sık takma diş çeken ligament, skafoidi lunatuma bağlayan skapholunar ligamenttir.
   • Yukarıda listelenen test sonuçlarının tümü negatifse, ancak hala şiddetli bilek ağrınız varsa, doktorunuz ek testler için muhtemelen bir kemik ve eklem uzmanına başvurmanızı önerecektir.